Al-Badżi Ka’id as-Sibsi po wojnie studiował prawo w Paryżu, został adwokatem. W latach 50. bronił członków Neo-Dustur, ugrupowania opowiadającego się za niepodległością kraju. Od momentu uniezależnienia się Tunezji od Francji w 1956 r. do samej śmierci pełnił funkcje publiczne. Był m.in. ministrem spraw wewnętrznych, obrony, zagranicznych, ambasadorem Tunezji w Paryżu i w Bonn, premierem.