Andrzej Fischer

Bramkarz Lecha Poznań, Górnika Zabrze i reprezentacji Polski był medalistą piłkarskich mistrzostw świata w 1974 r. Andrzej Fischer był bardzo sprawny fizycznie (wcześniej grał w piłkę ręczną), doskonale wychodził do piłki w polu karnym i dobrze grał w polu. Zaczynał w Unii Swarzędz, potem grał w drugoligowej Olimpii Poznań. W Lechu debiutował jesienią 1971 r. w meczu Pucharu Europy Federacji Kolejarzy. Grał w Kolejorzu dwa sezony. Tak dobrze bronił w meczach przeciw Górnikowi Zabrze, że bogaty wówczas śląski klub postanowił go kupić. Trener Kazimierz Górski zabrał na mundial do Niemiec trzech bramkarzy. Fischer, wówczas już zawodnik Górnika Zabrze, był jednym z dwóch zmienników Jana Tomaszewskiego z ŁKS Łódź. Na mistrzostwach nie zagrał ani minuty. Z Górnikiem podczas sześciu sezonów zdobył dwa medale mistrzostw Polski: srebrny (1974) i brązowy (1977). W 1979 r. odszedł do GKS Żory. Pod koniec kariery był zawodnikiem prowincjonalnych klubów niemieckich, w tym VfR Aalen. Fischer jest trzecim nieżyjącym członkiem medalowej drużyny Kazimierza Górskiego z 1974 r., po Kazimierzu Deynie (zginął w 1989 r.) i Zbigniewie Gucie, również byłym zawodniku Lecha Poznań (zmarł w 2010 r.).