Tomasz Burek
Wspomnienie
Wybitny krytyk literacki, eseista, historyk literatury i działacz opozycyjny. W latach 1955-60 studiował na Wydziale Dziennikarstwa UW. W 1957 r. debiutował jako krytyk tekstem „Nie ma Moliera” – recenzją z „Don Juana". W 1970 r. rozpoczął pracę w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, z którego został zwolniony w 1985 r. (ponownie przyjęto go cztery lata później). Burek był związany z PRL-owską opozycją. W 1976 r. podpisał się pod listem intelektualistów, którzy sprzeciwiali się wprowadzeniu do Konstytucji PRL zapisów o przewodniej roli PZPR i trwałym sojuszu PRL i ZSRR. Podpisali go m.in. Miron Białoszewski, Jacek Kuroń, Kazimierz Brandys i Adam Michnik. Od tego czasu Burek był aktywnym opozycjonistą – wykładał na Uniwersytecie Latającym, był członkiem NSZZ „Solidarność", publikował w pismach wychodzących poza cenzurą. W latach 1977-81 wchodził w skład redakcji pisma „Zapis". W drugim obiegu opublikował również rozprawę „Jaka historia literatury jest nam potrzebna?” (1979). W 1989 r. był w komitecie założycielskim Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Do jego najważniejszych książek należały: „Zamiast powieści” (1971), „Żadnych marzeń” (1987), „Dzieło niczyje” (2001). Po 1989 r. współpracował z Polskim Radiem. W radiowej Dwójce prowadził audycję „Tygodnik literacki". Był członkiem Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich (2010), a w 2015 r. poparł Andrzeja Dudę. W 2016 r. dokonał adaptacji powieści "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza do akcji „Narodowe czytanie”. Otrzymał nagrodę Polcul Foundation i nagrodę Fundacji im. Kościelskich, odznaczono go Złotym Medalem "Gloria Artis" i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.