Znana wrocławska malarka, której obrazy są ozdobą wielu kolekcji muzealnych i prywatnych. Urodziła się we Lwowie, we Wrocławiu ukończyła liceum plastyczne (później przez niemal 20 lat była w nim nauczycielką) i studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych – należała do pierwszego pokolenia wrocławskich uczniów Eugeniusza Gepperta, u którego obroniła dyplom. Uprawiała malarstwo sztalugowe i rysunek, a jej twórczość już w 1955 r. została dostrzeżona i nagrodzona na słynnej warszawskiej wystawie Arsenał. Rok później z Małgorzatą Grabowską, Józefem Hałasem i przyszłym mężem – Alfonsem Mazurkiewiczem – założyła artystyczną Grupę X, a następnie wraz z nimi weszła do Grupy Wrocławskiej, ugrupowania przez lata organizującego z sukcesami wspólne wystawy i wystąpienia. Jej rozpoznawalny styl malarski ukształtował się z połączenia surrealizmu, pop-artu i sztuki naiwnej. Przez wszystkie lata była wierna portretowi wyczekującej kobiety – lirycznej, zawsze idealizowanej, zatopionej w poetyckiej zadumie. Była laureatką Nagrody Kulturalnej Śląska.