Jean d'Ormesson
Wspomnienie
Francuski pisarz, dziennikarz i filozof, był także sekretarzem generalnym Międzynarodowej Rady Filozofii i Nauk Humanistycznych UNESCO. Pochodził z arystokratycznej rodziny prawniczej o osiemsetletniej tradycji - jego ojciec był ambasadorem, dlatego Jean wychowywał się w Monachium. Bardzo szybko nauczył się czytać. Ukończył filozofię na prestiżowej paryskiej École normale supérieure (jednej z tzw. wielkich szkół), był redaktorem naczelnym filozoficznego pisma „Diogène”. Zajmowała go nie tylko filozofia i literatura - kilkakrotnie pełnił funkcję ministerialnego doradcy. W 1973 r. Jean d’Ormesson został wybrany do Akademii Francuskiej. W latach 1974-77 był dyrektorem generalnym pisma „Le Figaro”, ale coniedzielny felieton pisał aż do 1983 r. Jego pierwsza książka „L’amour est un plaisir”, opublikowana w 1956 r., sprzedała się zaledwie w 2 tys. egzemplarzy. Za to „Chwała cesarstwa” z 1971 r. - w 100 tys. D’Ormesson dostał za nią Nagrodę Akademii Francuskiej i stał się znany na świecie. Książka zachowuje pozory naukowej monografii historycznej (ma przypisy, mapy, tablice chronologiczne, bibliografie i indeksy), ale łączy fakty z fikcją, wiedzę z fantazją, kronikarską oprawę ze swobodną, kreacyjną wyobraźnią. W 1974 r. d’Ormesson wydał powieściową kronikę swojej rodziny „My, z łaski Boga” (w Polsce ukazała się dopiero w 1995 r.), napisaną z wielkim rozmachem, swobodą i poczuciem humoru. Jego ostatnia książka - „Traktat o szczęściu” (2010) - była we Francji bestsellerem, sprzedała się w 300 tys. egzemplarzy. W 2013 r. d’Ormesson publicznie opowiedział o swojej walce z rakiem pęcherza. Dwa lata później wydawnictwo Gallimard wydało jego dzieła w prestiżowej serii Pléiade.