Ingvar Kamprad

Jako pięciolatek sprzedawał zapałki, jako 17-latek założył Ikeę, jako 70-latek był jednym z najbogatszych ludzi na świecie. Jego firma powstała w 1943 r., bo Kamprad chciał stanąć do przetargu na dostawę ołówków. Nazwa Ikea pochodzi od inicjałów Kamprada i nazw jego rodzinnej farmy Elmtaryd i wioski Agunnaryd. Przez kilka lat IKEA działała jako dom wysyłkowy - Kamprad handlował pończochami, skarpetami, nasionami, ramkami do obrazków i dekoracjami bożonarodzeniowymi. Meble zaczął sprzedawać w 1948 r. Podobno zaczął od kopii kuchennego stołu jego wuja. W 1952 r. otworzył pierwszy salon, w którym klienci mogli zobaczyć jego ofertę. Cztery lata później przeżył olśnienie, widząc, jak jeden z klientów odkręca nogi od stołu, by zapakować go do bagażnika. Odtąd Ikea sprzedawała rozkręcone meble w płaskich paczkach. Ta decyzja oraz minimalistyczny design pozwoliły firmie podbić świat. W 2017 roku Ikea w 49 krajach prowadziła 403 sklepy i zanotowała prawie miliard klientów. W Polsce pierwszy sklep sieci powstał w 1990 r., jednak od dekad koncern zamawiał w polskich firmach meble. Biznesmen po Szwecji jeździł starym volvo, latał tanimi liniami, zdarzało mu się wyżymać torebki z herbatą. Ale jego majątek szacowano na prawie 60 mld dol. W 1994 r. ujawniono, że podczas wojny Kamprad należał do faszystowskiej organizacji Nowy Ruch Szwedzki, agitował za nią i zbierał fundusze jeszcze latem 1945 r. Kamprad przyznał wtedy, że do organizacji wstąpił pod wpływem rodziców, którzy byli Niemcami. I choć z przywódcą ruchu Perem Engdahlem utrzymywał kontakt, członkostwo uznał za największy błąd życia. W ramach przeprosin wsparł finansowo organizacje żydowskie.

Zdjęcie profilowe: Albert Zawada / Agencja Gazeta