Wieloletnia dyrektorka Towarzystwa Biblijnego w Polsce. Z jej inicjatywy w 1995 r. zaczęły się prace nad ekumenicznym przekładem Pisma Świętego. W 1954 r. ukończyła Wydział Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego [zlikwidowany w tym samym roku]. Przez niemal całe zawodowe życie była związana z Towarzystwem Biblijnym w Warszawie: zaczynała jako asystentka, potem była zastępcą dyrektora [w latach 1920-67 był nim jej ojciec Aleksander Enholc], a potem od 1967 do 2003 r. jego dyrektorką. W tym czasie ukazał się m.in. ekumeniczny przekład Nowego Testamentu oraz tzw. Biblia Warszawska. W latach 1976–89 była przewodniczącą Komisji Kobiet Polskiej Rady Ekumenicznej. Z ramienia PRE była członkiem Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego – organizacji politycznej utworzonej po wprowadzeniu stanu wojennego przez PZPR i podporządkowane jej stronnictwa polityczne. Jednak w 1985 r. odmówiła kandydowania do Sejmu z krajowej listy wyborczej.