Amerykańska sopranistka obdarzona głosem o niezwykłej, ciemnej barwie i możliwościach, wykonywała partie mezzosopranowe i kontraltowe. Choć nigdy nie zaśpiewała partii Carmen na scenie operowej, dzięki nagraniu z 1989 r. opery Bizeta z Seijim Ozawą wielu uważało ją za jedną z najlepszych odtwórczyń tej roli. Urodziła się w stanie Georgia, w rodzinie o zainteresowaniach muzycznych. Jessye od małego uczyła się gry na fortepianie, śpiewała w kościelnym chórze i słuchała transmisji z Metropolitan Opera. Chciała zostać lekarzem, jednak dzięki udziale w konkursie wokalnym uzyskała stypendium na studia wokalne w Howard University w Waszyngtonie. Ukończyła je z wyróżnieniem i kontynuowała naukę śpiewu w kolejnych amerykańskich uczelniach. Dzięki sukcesowi w konkursie Internationaler Musikwettbewerb der ARD w 1968 r. zdobyła trzyletni kontrakt w berlińskiej Deutsche Oper. W Berlinie zadebiutowała w partii Elżbiety w „Tannhäuserze” Wagnera. W 1972 r. debiutowała w La Scali jako Aida, wystąpiła także w Covent Garden w partii Kassandry w „Trojanach” Berlioza. We wrześniu 1983 r. po raz pierwszy zaśpiewała w Metropolitan Opera – także w „Trojanach”. Po wielkim sukcesie, który odniosła w 1985 r. jako Ariadna z „Ariadny na Naksos” Straussa, związała się z MET na wiele lat. Od końca lat 90. rzadko śpiewała na scenach operowych, nadal jednak koncertowała. Była mistrzynią pieśni – śpiewała nie tylko utwory niemieckiego klasycyzmu i romantyzmu, ale stosunkowo często sięgała po utwory współczesne i muzykę gospel. Jessye Norman działała charytatywnie w wielu organizacjach. Zapraszano ją do udziału w wydarzeniach publicznych: śpiewała „Marsyliankę” w Paryżu na dwustulecie rewolucji francuskiej, śpiewała dla królowej Elżbiety, prezydentów USA – Cartera, Reagana, Clintona, i na otwarciu olimpiady w Atlancie. Zdobyła pięć nagród Grammy i wiele innych wyróżnień muzycznych. Otrzymała kilkadziesiąt doktoratów h.c. W 1990 r. została honorowym ambasadorem ONZ. Francja nagrodziła ją Legią Honorową.