Tamara Kołakowska

Tamara Kołakowska z domu Dynenson, wdowa po filozofie Leszku Kołakowskim, zmarła w Oksfordzie. Pochodziła z rodziny lekarskiej. Wojnę spędziła w Uzbekistanie, po powrocie do Polski studiowała w Łodzi medycynę. To właśnie na studiach poznała Leszka Kołakowskiego, który kształcił się na Uniwersytecie Łódzkim. W 1949 r. Kołakowscy przeprowadzili się do Warszawy. Mieszkali najpierw w domu studenckim, a potem przenieśli się do mieszkania na Mokotowie. W 1960 r. urodziła się ich jedyna córka – Agnieszka. Osiem lat później wyjechali z Polski. Od 1970 r. mieszkali w Oksfordzie, gdzie Tamara Kołakowska aż do emerytury pracowała jako psychiatra. Oprócz praktyki lekarskiej zajmowała się tłumaczeniem książek o tematyce medycznej. Była też wykładowcą akademickim. Pracowała m.in. na Uniwersytecie Oksfordzkim, a także w Chicago i Yale. Jest autorką ok. 60 publikacji z zakresu psychiatrii, psychofarmakologii i psychoendokrynologii. Po śmierci Leszka Kołakowskiego w 2009 r. została opiekunką jego dziedzictwa. 18 lipca 2010 r. podarowała Narodowej Książnicy rękopisy swojego męża, które w ten sposób stały się dostępne dla badaczy. – Tamara była człowiekiem prawym, mądrym i dobrym, obdarzała przyjaźnią wielu z nas, ludzi „Gazety Wyborczej”. Dziękujemy Tamarze za jej życzliwość i mądrą przyjaźń – wspominał ją Adam Michnik.