Natalia Rolleczek

Autorka książek „Drewniany różaniec”, „Oblubienice”, „Selene, córka Kleopatry” i „Bogaty książę” zmarła w wieku 100 lat. Urodziła się w Zakopanem. Lata 1931-33 spędziła w sierocińcu prowadzonym przez zakon sióstr felicjanek. W czasie II wojny Rolleczek należała do Armii Krajowej, przyjaźniła się też z Karolem Wojtyłą. W 1953 r. napisała dwutomową powieść biograficzną „Drewniany różaniec”, w której opisywała dzieciństwo w sierocińcu. Pisała w niej o bezwzględności zakonnic, głodzie i poniżeniu. – W sierocińcu najgorsze były rygor, dryl, zakazy. Jedzenie było reglamentowane, można było się zwijać z pragnienia, a i tak nie dostało się nic dodatkowo, nawet garnuszka mleka czy herbaty. No i warunki sypialniane – duża, wspólna, zimna sala na strychu, żelazne łóżka i jeden krótki piec kaflowy – opowiadała w 2009 r. w rozmowie z Katarzyną Bielas. „Drewniany różaniec” przyniósł jej rozgłos i szybko został wykorzystany przez komunistyczną propagandę. – Nie żałuję, że napisałam tę książkę, choć może okoliczności, w jakich powstała, nie były zbyt fortunne – tłumaczyła później. W 1964 r. książka została zekranizowana przez Ewę i Czesława Petelskich. Książkę „Kochana rodzinka i ja” czytelnicy czasopisma „Płomyczek” uznali za najlepszą powieść roku 1976, a cztery lata później Rolleczek odebrała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za swoją twórczość dla dzieci i młodzieży. Napisała kilkadziesiąt powieści dla dzieci i młodzieży. Ostatnią – „Zaczarowana plebania” – wydała w 1997 r. W 2012 r. powstał o niej film dokumentalny „Tala od różańca”.