Mariusz Hermansdorfer
Wspomnienie
Jedna z najwybitniejszych postaci powojennego życia artystycznego Wrocławia, wieloletni dyrektor Muzeum Narodowego, historyk i krytyk sztuki. Urodzony we Lwowie, historię sztuki skończył na Uniwersytecie Wrocławskim. Z wrocławskim Muzeum Narodowym był związany przez całą karierę zawodową. Pełnił funkcję dyrektora tej placówki w latach 1983-2013. Dzięki niemu to muzeum zgromadziło jeden z największych w kraju i najbardziej reprezentatywnych zbiorów polskiej sztuki XX i początku XXI w. Kolekcja liczy ponad 20 tys. eksponatów i obejmuje wszystkie dyscypliny artystyczne. „Nasza kolekcja była budowana w ten sposób, że muzeum kupowało duże zestawy prac wybitnych artystów powojennych, które tworzą mniejsze lub większe retrospektywy” - mówił w 2011 r. To m.in. prace Jerzego Nowosielskiego, Józefa Szajny, Tadeusza Kantora, Magdaleny Abakanowicz, Aliny Szapocznikow, Jana Lebensteina, Władysława Hasiora. Mariusz Hermansdorfer przez lata zabiegał o zmianę statusu Muzeum Narodowego, które po reformie z końca lat 90. stało się placówką samorządową. W wyniku jego starań w 2005 r. muzeum stało się instytucją współprowadzoną przez Ministerstwo Kultury. To on doprowadził do otwarcia Galerii na Strychu, gdzie była prezentowana kolekcja polskiej sztuki współczesnej. Później zainicjował remont Pawilonu Czterech Kopuł, gdzie dziś znajduje się filia Muzeum Narodowego i jest prezentowana kolekcja sztuki polskiej drugiej połowy XX i XXI wieku. Wielokrotnie nagradzany i odznaczany, w tym Kawalerskim i Oficerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski i złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Na zakończenie swej dyrektury ofiarował do zbiorów muzealnych znaczną część rodzinnej kolekcji sztuki, którą zgromadził z żoną prof. Aliną Drapellą-Hermansdorfer. Od pięciu lat był na emeryturze, ale wciąż pozostawał aktywny. Przygotowywał wystawy, jak choćby „Medytacja i ekspresja” w czasie obchodów Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 czy „Ślady istnienia” w hołdzie dla zmarłej Magdaleny Abakanowicz (2017), pisał o sztuce, wygłaszał wykłady.