Jan Kołodziejski
Wspomnienie
Fotoreporter, był autorem największego zbioru fotografii dokumentujących działalność poznańskiej opozycji w latach 80. Zrobił wtedy kilka tysięcy zdjęć. Zajmował się też drukowaniem nielegalnych wydawnictw. Jan chodził z aparatem na wszystkie demonstracje i „zadymy”, również po wprowadzeniu stanu wojennego. 13 lutego 1982 r. został dotkliwie pobity w milicyjnej suce. W 1982 r. był współautorem dwóch wystaw fotograficznych o stanie wojennym zorganizowanych w ramach Grupy Młodych Solidarność - obie, po interwencji cenzury, po kilku dniach zostały zamknięte. W latach 80. miał też w mieszkaniu drukarnię współpracującą z Tymczasowym Zarządem Regionu Wielkopolska. Był również organizatorem drukarń w innych punktach miasta oraz instruktorem poligrafii. Drukował i kolportował m.in. „Solidarnych”, „Biuletyn Wojenny”, „Okno”, „Lech”, „Wiraże”, „Solidarność - Poznań”, ulotki, a także „Tygodnik Mazowsze”. W latach 1986-89 był szefem Agencji Fotograficznej „Solidarność”. Na przełomie 1989 i 1990 r. wraz z grupą wolontariuszy z wielkopolskiej „Solidarności” wyjechał do Rumunii, gdzie dokumentował wydarzenia przełomowe dla tego kraju. W latach 1989-92 był kierownikiem drukarni Tymczasowego Zarządu Regionu, następnie ZR Wielkopolska. Potem na dziewięć lat wyjechał do USA. Po powrocie w 2001 r. rozpoczął pracę w poznańskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej. Swoje fotografie prezentował na wystawach i w albumach: "Dekada. Czas nadziei i oporu. Poznań 1980-1989" (2005), "Poznań w drodze do wolności. Fotografie Jana Kołodziejskiego"(2009), "Solidarni z Rumunią, grudzień 1989 - styczeń 1990" (2009), "Poznańska opozycja demokratyczna 1981-1989 w obiektywie Jana Kołodziejskiego" (2011). Za swoją działalność Jan Kołodziejski został wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.