Ryszard Peryt

Ryszard Peryt

Ur. 09.03.1947 Zm. 23.01.2019

Wspomnienie

Ryszard Peryt pochodził z Zielonej Góry. Kształcił się w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, studia reżyserskie ukończył w 1979 r. Zaczynał jako poszukiwacz nowych form teatralnych. Z Małgorzatą Dziewulską i grupą absolwentów PWST założył w latach 70. własny teatr - Puławskie Studio Teatralne. Współpracował z Jerzym Grotowskim w jego Teatrze Laboratorium. Za dyrekcji Erwina Axera był aktorem Teatru Współczesnego (1976-79), następnie reżyserem Teatru Narodowego. Jako reżyser operowy zadebiutował w 1977 r. w Słupsku, gdzie zrealizował swój pierwszy spektakl mozartowski złożony z dwóch małych oper – „Dyrektora teatru” i „Bastien i Bastienne”. - Wtedy zrozumiałem, że ów klasyk to chleb, który będę jadł przez całe życie. Postanowiłem sobie wystawić na scenie całego Mozarta” – powiedział w 2008 r. w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”. Ryszard Peryt reżyserował w Teatrze Narodowym i Ateneum w Warszawie, w Teatrze Wielkim w Poznaniu i w stołecznej Operze Narodowej. Inscenizował też za granicą – w Niemczech, Szwajcarii, Turcji i Egipcie, a także w weneckim Teatro la Fenice. Za artystyczną przygodę jego życia trzeba uznać wieloletnią współpracę z Warszawską Operą Kameralną, do której w połowie lat 80. XX wieku zaprosił go Stefan Sutkowski, dyrektor tej wybitnej placówki. Peryt był stałym reżyserem w WOK przez 20 lat. Razem z Sutkowskim i ze scenografem Andrzejem Sadowskim doprowadził do wystawienia wszystkich dzieł scenicznych Wolfganga Amadeusza Mozarta (ponad 20 tytułów). W 1987 r. wyreżyserował tam „Czarodziejski flet”, a już w 1990 – jedenaście następnych tytułów. W Warszawie w latach 1991-2012 co roku grano wszystkie opery Mozarta na zorganizowanym przez Warszawską Operę Kameralną Festiwalu Mozartowskim. 1 sierpnia 2017 r. Ryszard Peryt został dyrektorem utworzonej przez ministra kultury Piotra Glińskiego Polskiej Opery Królewskiej z siedzibą w Teatrze Królewskim w Łazienkach. Z pełną świadomością tworzył tam teatr konserwatywny – estetycznie i światopoglądowo, oparty na operach staropolskich, Moniuszce i Mozarcie. W ciągu niespełna dwóch lat mimo ciężkiej choroby wyreżyserował m.in. „Don Giovanniego” i „Wesele Figara” Mozarta, II część „Dziadów” Adama Mickiewicza z muzyką Stanisława Moniuszki („Widma”), „Aleksandra i Apellesa” Karola Kurpińskiego. Jego ostatnią pracą reżyserską był „Straszny dwór”, którego premiera odbyła się 30 grudnia 2018 r. Pracował do końca.

Anna S. Dębowska