Eimuntas Nekrošius

Wybitny litewski reżyser był bardzo ceniony w Polsce. Autor słynnej inscenizacji „Dziadów” w Teatrze Narodowy Nekrošius urodził się w wiosce Pažobris, w rejonie rosieńskim, ok. 70 km na północny zachód od Kowna. W 1978 r. skończył reżyserię w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Moskwie. Debiutował w teatrze młodzieżowym w radzieckim wówczas Wilnie, wystawiając „Smak miodu” – sztukę Shelagh Delaney poruszającą problemy buntu młodego pokolenia, społecznych konfliktów i wprowadzającą na scenę homoseksualnego bohatera. Od 1998 r. Nekrošius prowadził własny teatr Meno Fortas. Był ceniony w Polsce – odkryto go tu w latach 90., gdy robił furorę na toruńskim festiwalu Kontakt swoimi przedstawieniami Szekspira i Czechowa. W Teatrze Narodowym w Warszawie przygotował w ostatnich latach dwie nieoczywiste inscenizacje polskiej klasyki. Na 250-lecie tej sceny w 2016 r. przygotował „Dziady” Adama Mickiewicza z Grzegorzem Małeckim jako Gustawem-Konradem. W jednej ze scen Gustaw-Konrad-Mickiewicz żywcem grzebany jest w sarkofagu ustawianym z książkowych wydań twórczości poety. Natomiast w 2018 r. wystawił „Ślub” Witolda Gombrowicza z Danutą Stenką w podwójnej roli – Matki i Mańki. Był laureatem m.in. prestiżowej rosyjskiej Nagrody im. Konstantina Stanisławskiego (2001). W Polsce jako jedyny cudzoziemiec otrzymał – i to dwukrotnie – Nagrodę im. Konrada Swinarskiego przyznawaną najlepszym reżyserom przez branżowy miesięcznik „Teatr”.