Duński aktor i reżyser filmowy, najbardziej znany z roli Benny’ego w komediowej serii „Gang Olsena” (1968-98). Zanim otrzymał rolę życia, zagrał w 18 duńskich filmach, głównie komediach familijnych. W cyklu 14 filmów o złodziejach nieudacznikach – od „Gangu Olsena” (1968) po „Gang Olsena: Ostatnia misja” (1998) – Morten Grunwald grał kierowcę Benny’ego, najwyższego z trójki, w zgniecionym kapeluszu, za krótkich spodniach i kraciastej marynarce, zawsze w żółtych skarpetkach. Jego bohater często się śmieje, ugania się za kobietami i krzywym kawałkiem żelastwa otwiera nie tylko zamknięte drzwi. Filmy o gangu zawsze miały taką samą formułę: na początku z więzienia wychodzi szef – niewysoki Egon Olsen (Ove Sprogøe, 1919-2004), w meloniku i z cygarem. Na zewnątrz witają go Benny i Kjeld (Poul Bundgaard, 1922-98), grubas w okularach i pantoflarz, dźwigający torbę lekarską ze złodziejskim sprzętem. Olsen przy piwie informuje ich, że obmyślił nowy genialny plan. Przeprowadzają skok – z reguły Olsen otwiera jakiś sejf, np. w siedzibie EWG w Brukseli, albo kradną jakąś walizkę z cenną zawartością – ale ostatecznie tracą łup. A w więzieniu znów ląduje wyłącznie Olsen, bo koledzy dają nogę. Filmom towarzyszy popularny temat muzyczny o dixielandowym zabarwieniu. W jego rytmie bohaterowie wędrują gęsiego – Olsen, Benny i ociężały Kjeld – jakby byli postaciami z kreskówki. Może z tego powodu powstały też animowane fabuły o gangu. Nakręcono również filmy o bohaterach w czasach młodości, oczywiście z inną obsadą. Morten Grunwald był też reżyserem filmowym oraz teatralnym. W latach 1971-80 prowadził w Kopenhadze Bristol Teatret, w 1979 r. objął stanowisko menedżera w Betty Nansen Theatre, gdzie pracował do 1992 r. Od 1977 r. prowadził poza tym Pederem Sadolinem Østre Gasværk Teater. Na emeryturę przeszedł w 2017 r. Zmarł na raka płuc.