Bernard Krawczyk
Wspomnienie
Był legendą śląskiego teatru i filmu znanym szerokiej publiczności z ról filmowych w filmach Kazimierza Kutza „Sól ziemi czarnej” i „Perła w koronie”. Urodził się w podczęstochowskim Podłężu Szlacheckim, ale za swoje miejsce na ziemi uważał Śląsk. W Mysłowicach spędził okupacyjne dzieciństwo i wczesną młodość. Debiutował jeszcze podczas nauki w Studium Aktorskim przy Teatrze Śląskim - w 1952 r. Aktorstwa uczył się m.in. u Gustawa Holoubka, który w latach 50. był dyrektorem Teatru Śląskiego. W młodości grywał amantów, potem stworzył ponad 160 rozmaitych scenicznych kreacji w sztukach Szekspira, Gombrowicza, Becketta i Mrożka. Grywał przez lata w lubianej telewizyjnej „Sobocie w Bytkowie”. Występował też w Teatrze Telewizji. Za swoje role otrzymał kilka Srebrnych i Złotych Masek. Grał na deskach Teatru Śląskiego w Katowicach i Teatru Zagłębia w Sosnowcu. Współpracował też z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Występował także na scenach innych teatrów w regionie, m.in. w Teatrze Nowym w Zabrzu czy Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. W ostatnich latach na scenie Teatru Śląskiego można było go oglądać w „Piątej stronie świata”, „Czarnym ogrodzie”, „Wujku 81. Czarnej balladzie”, „Conradzie”, „Himalajach”, a także w monodramie „Śmieszny staruszek”. Wspólnie z dużo młodszymi od siebie kolegami muzykami, Ireneuszem Osieckim i Grzegorzem Płonką, koncertował z recitalem, w którego programie były polskie i śląskie pieśni. W ostatnich miesiącach przygotowywał się do roli w spektaklu poświęconym 150-leciu Królewskiej Huty według tekstu i w reżyserii Ingmara Villqista, którego premiera miała się odbyć w październiku w Chorzowskim Centrum Kultury.