Jeden z najwybitniejszych klawiszowców w historii rocka, muzyk zespołów The Nice oraz Emerson, Lake & Palmer. Jako dziecko pobierał lekcje muzyki klasycznej, ale uważał się za samouka. U jazzmanów podpatrywał tajniki improwizacji, u mistrzów muzyki klasycznej imponował mu kompozytorski i aranżacyjny rozmach. Już w latach 60., grając w The Nice, zyskał przydomek „Jimiego Hendrixa instrumentów klawiszowych” - zainspirowany grą gitarzysty podobnie bezkompromisowo podchodził do swoich organów Hammonda, eksperymentując z brzmieniem i tym, jak widowiskowo można potraktować instrument na scenie. Wskakiwał na organy, przewracał je, wbijał w klawiaturę sztylety i wojskowe bagnety. Fundamentem stylu jego kolejnej formacji, supergrupy Emerson, Lake & Palmer, stało się brzmienie syntezatora Mooga. Ten skład nagrał przełomowe dla rocka progresywnego płyty: „Emerson, Lake & Palmer”, „Tarkus”, „Brain Salad Surgery” i koncertową „Pictures At An Exhibition”, na której grupa wykonywała utwory Musorgskiego. Z wiekiem u Emersona pojawiły się objawy chronicznego przeciążenia mięśni i ścięgien. W ostatnich latach życia mógł grać, używając już tylko ośmiu palców u obu rąk. Ostatni koncert zagrał w Londynie w lipcu 2015 r. z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej BBC na imprezie ku czci twórcy syntezatorów Roberta Mooga.