Henryk Geringer de Oedenberg

Znawca koni, świetny jeździec, sędzia jeździecki, zootechnik i genetyk. Maturę zdał w 1959 r. w Dzierżoniowie. Po studiach w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu pracował w Katedrze Ogólnej Hodowli Zwierząt WSR. Po przekształceniu WSR w Akademię Rolniczą w 1972 r. został pracownikiem Zakładu Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt. W latach 1981-87 pracował na Université de Madagascar w Antananarywie. Po powrocie do Wrocławia od 1991 r. pracował w Katedrze Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od 1995 r. kierował Katedrą Hodowli Konia, a od 2002 do 2004 Zakładem Hodowli Konia i Jeździectwa w Instytucie Hodowli Zwierząt. W 2002 r. został profesorem belwederskim. Badał anomalie wrodzone i dziedziczne w populacji bydła hodowlanego, a zajmował się także hodowlą i użytkowaniem koni sportowych. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego i Polskiego Towarzystwa Genetycznego. Od 1964 r. należał do Akademickiego Klubu Jeździeckiego we Wrocławiu, w latach 1967-69 był jego prezesem. W latach 1967-80 należał do Okręgowego Związku Jeździeckiego we Wrocławiu. Został wyróżniony dwiema nagrodami indywidualnymi Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką ZNP, Srebrną i Złotą Odznaką Polskiego Związku Jeździeckiego i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.