Tadeusz Kolendowicz ps. „Konrad”

Żołnierz AK, powstaniec warszawski, profesor nauk technicznych, autor fundamentalnego podręcznika „Mechanika budowli dla architektów”. Tadeusz Kolendowicz urodził się w Koźminie Wielkopolskim. W czasie okupacji musiał opuścić rodzinny dom, w latach 1942-1944 był magazynierem w młynie na Podlasiu. Do Warszawy przyjechał w pierwszej połowie 1944 roku. W powstaniu walczył w Śródmieściu Południowym. Zgłosił się na ochotnika do batalionu „Sokół”. Został lekko ranny. Po kapitulacji wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd miał być przewieziony do Niemiec. Udało mu się jednak uciec, końca wojny doczekał w Milanówku. Po wyzwoleniu zamieszkał we Wrocławiu. Był absolwentem pierwszego rocznika Politechniki Wrocławskiej, gdzie później rozwijał karierę naukową – do uzyskania tytułu profesora zwyczajnego nauk technicznych w 1989 r. Tadeusz Kolendowicz był dziekanem wydziału architektury Politechniki Wrocławskiej, długoletnim kierownikiem Zakładu Konstrukcji na tej uczelni, autorem książek i podręczników z zakresu inżynierii, projektantem wielu obiektów inżynierskich, członkiem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Został odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zdjęcie profilowe: archiwum MPW