Abdulcadir Gabeire Farah
Wspomnienie
Pierwszy Afrykanin, który uzyskał w Polsce status uchodźcy po roku 1989. Zamierzał kandydować w najbliższych wyborach prezydenckich w Somalii. Zginął w zamachu terrorystycznym w Mogadiszu. Dorastał w stolicy Somalii. Był sierotą. W szkole podstawowej dorabiał jako sprzedawca owoców. Po maturze przeszedł pieszo ok. 2 tys. km do Sudanu, by na tamtejszym uniwersytecie studiować historię cywilizacji. Był wykładowcą Institute for Social Studies w Jemenie. W 1989 r. przybył do Polski. Wspominał, że wtedy starsze panie uciekały przed nim na ulicy, bo czarnoskóry był dla nich synonimem diabła. Ale on był zawsze za integracją, uważał, że imigranci nie mogą żyć osobno w kraju, w którym mieszkają. Znał osiem języków. W 2007 r. wraz z Jolantą Opalińską założył i do śmierci prowadził Fundację dla Somalii, która wspierała dom dziecka w Godenlabe oraz remontowała szpital w Adado. Fundacja z myślą o imigrantach organizuje także kursy zawodowe komputerowe czy języka polskiego. Realizowała projekt Immigrants in Action, gdzie w punkcie konsultacyjnym udzielano bezpłatnej pomocy prawnej przy legalizacji pobytu i uzyskaniu legalnej pracy w Polsce. Abdulcadir Gabeire Farah w 2014 r., już jako obywatel Polski, za swoją działalność otrzymał nagrodę Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji. Tuż przed śmiercią został powołany w skład Komisji Ekspertów ds. Migrantów w Biurze RPO.