Największy poeta Warmii i Mazur określany był wręcz jako „mazurskie sumienie”. Erwin Kruk urodził się we wsi Gutfeld (obecnie Dobrzyń k. Nidzicy). Studiował polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po przyjeździe do Olsztyna przez 14 lat pracował w lokalnej prasie. W latach 80. został działaczem „Solidarności”, a w 1989 r. uzyskał mandat senatora I kadencji. Swoje pierwsze wiersze i prozę opublikował w 1958 r. - pod pseudonimem „Marek Doski” - w tygodniku „Na Przełaj”. Od tego czasu, już pod swoim nazwiskiem, wydał wiele powieści oraz tomików wierszy, m.in. „Rysowanie z pamięci” (1963), „Zapisy powrotu” (1969), „Z krainy Nod” (1987), „Kronika z Mazur” (1989), „Spadek: zapiski mazurskie 2007-2009” (2009), „Nieobecność” (2015). W 2016 r. został doktorem h.c. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Recenzenci podkreślali, że autor „Kronik z Mazur” znalazł się „w gronie tytanicznych osobowości twórczych, które w kulturze polskiej utrwaliły głos Warmii i Mazur, regionu, gdzie po II wojnie dokonała się cicha tragedia wyniszczenia ostatnich autochtonicznych mieszkańców tych ziem”.