Władysław Zachariasiewicz
Wspomnienie
Działacz Polonii amerykańskiej, weteran II wojny, kawaler maltański. Absolwent prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1936 r. zaczął pracę w Światowym Związku Polaków z Zagranicy. Po wybuchu wojny jako podporucznik uczestniczył w kampanii wrześniowej w okolicy Lwowa. Po 17 września nie udało mu się przedostać na Zachód, został aresztowany i uwięziony w Stanisławowie. W styczniu 1940 r. jednym z pierwszy transportów wywieziono go w głąb ZSRR. Potem, skazany na 10 lat ciężkich robót, trafił do łagru, skąd zwolniono go w marcu 1942 r. Został wtedy kierownikiem polskiej placówki opieki społecznej w Czelabińsku, a potem delegatem polskiej ambasady na Kazachstan. Placówki nie objął, bo NKWD uwięziło go, przesłuchując w dzień i w noc. Po interwencji ambasady został zwolniony i wydalony z ZSRR, pracował w konsulacie w Konstantynopolu. Przeniesiony do Londynu współpracował z premierem Tomaszem Arciszewskim, jako delegat rządu opiekował się polskim uchodźcami we Włoszech, także żołnierzami 2. Korpusu. W 1946 r. razem z wojskiem ewakuował się do Londynu, gdzie zajmował się kwestiami imigracyjno-uchodźczymi. Dwa lata później wyemigrował do USA, został dyrektorem wykonawczym Polskiego Komitetu Imigracyjnego i Pomocowego w Nowym Jorku. Równocześnie czynnie działał w organizacjach polonijnych. W 1961 r. mianowany dyrektorem Wydziału Narodowościowego w Krajowym Komitecie Partii Demokratycznej, koordynował m.in. działalność kilkunastu grup etnicznych w kampanii wyborczej Johna F. Kennedy’ego i Lyndona Johnsona. Jako asystent Poczmistrza Generalnego USA był koordynatorem z wydania w Stanach Zjednoczonych znaczka pocztowego z orłem białym w koronie i krzyżem na czerwonym tle z okazji Milenium Chrześcijaństwa Polski. W 1978 r. wszedł do Rady Dyrektorów i Komitetu Programowego Radia Wolna Europa. Po wyborze kard. Wojtyły na papieża został koordynatorem Ogólnoamerykańskiego Komitetu Ufundowania Domu Polskiego Jana Pawła II w Rzymie, a potem był członkiem zarządu Fundacji Jana Pawła II. Po 1989 r. bywał co roku w Polsce. W 2008 r. wszedł do Polonijnej Rady Konsultacyjnej przy Marszałku Senatu. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, papież Jan Paweł II przyznał mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego.