Filip Białowicz
Wspomnienie
Ostatni ocalały więzień obozu zagłady w Sobiborze, uczestnik buntu i ucieczki w październiku 1943 r. Białowicz w kwietniu 1943 r. z rodzinnej Izbicy został wywieziony do obozu zagłady w Sobiborze, w którym zginęło blisko 180 tys. Żydów. Po selekcji wraz z bratem został skierowany do pracy (przytomnie udał, że jest farmaceutą). 14 października 1943 r. wziął udział w buncie więźniów. Z obozu uciekło wtedy ok. 300 osób, z których końca wojny doczekały zaledwie 53. Do zakończenia wojny Białowicza jego i brata ukrywała na wsi polska rodzina Mazurków. Po wojnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Uważał, że jego misją jest przekazanie całemu światu prawdy o tym, co się działo w Sobiborze. Wspomnienia spisał w wydanej w Ameryce książce „Bunt w Sobiborze: opowieść o przetrwaniu w Polsce okupowanej przez Niemców”. Zabiegał o godne upamiętnienie miejsca, gdzie istniał obóz. Podczas obchodów 70. rocznicy powstania w obozie zagłady w Sobiborze został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej „za męstwo i bohaterską postawę oraz za wybitne zasługi w działalności na rzecz zachowania pamięci o Holocauście”.