Károly Makk
Wspomnienie
Pięć razy jego filmy były nominowane do Złotej Palmy festiwalu w Cannes. Miał też na koncie nominację do Oscara w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego - w 1975 r. za dramat „Zabawa w koty". Makk był jednym z największych węgierskich powojennych reżyserów. Nie bał się tematów niepopularnych w czasach komunistycznych, jak polityczne represje („Miłość" z 1971 r.) czy homoseksualizm („Inne spojrzenie" z 1982 r.). „W naszym kinie kobieta ma albo samą duszę, albo samo ciało. U Makka ma ciało i duszę - mówiła Szapołowska „Wyborczej". - Inne spojrzenie dzieje się po stłumieniu powstania na Węgrzech, ale to nie jest alegoria polityczna. Jadwiga Jankowska-Cieślak gra dziennikarkę, która idzie pod prąd swoich czasów. Bycie sobą oznacza dla niej nie tylko pisanie bez wewnętrznej cenzury, ale jeszcze miłość do drugiej kobiety. Tę kobietę grałam ja. Obie dostawałyśmy potem listy od feministek i lesbijek z całego świata - podtrzymywały nas na duchu, zwierzały się ze swojego wyobcowania. W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. pod Budapesztem skończyliśmy kręcenie sceny w kołchozie. Rano przyszła wiadomość o stanie wojennym. Reżyser pozwolił nam wyjechać do Polski na święta, chociaż wiele ryzykował, gdyby nas nie wypuścili z powrotem. Nie mógłby skończyć filmu, a miał już zaproszenie do Cannes". W Cannes Złotą Palmę zdobyła Jadwiga Jankowska-Cieślak, nominację za reżyserię dostał Makk, film - nagrodę FIPRESCI.