Hanna Dunowska
Wspomnienie
Popularna aktorka teatralna, filmowa i prezenterka telewizyjna od dawna zmagała się z nowotworem piersi. Hanna Dunowska ukończyła PWST w Warszawie. W latach 80. występowała w teatrach w Zabrzu i w Bielsku-Białej. Po przenosinach do Warszawy grała w Teatrze Narodowym, a potem w Teatrze Północnym. Atrakcyjna fizycznie nie wstydziła się pokazywać w kinie swego ciała. Była Ewą, ukochaną bohatera „Czułych miejsc” Piotra Andrejewa (1980), tańczącą w telewizyjnym show opozycjonistką w „Bez końca” Krzysztofa Kieślowskiego (1984), koleżanką Borewicza – sierżant Anną Sikorą, w „07 zgłoś się” Krzysztofa Szmagiera (1987), Bogną, która próbowała stać się kobietą wyzwoloną, w „Feminie” Piotra Szulkina (1990) oraz femme fatale u boku detektywa hotelowego (Tomasz Stockinger) w „Łzie księcia ciemności” Marka Piestraka (1992). W „Psach” Władysława Pasikowskiego (1992) mignęła w roli żony złego Grossa (Janusz Gajos). W latach 1993-96 z Krzysztofem Ibiszem prowadziła telewizyjny „Czar par”. Ostatnimi czasy Hanna Dunowska znana była głównie jako Alina Rybińska, matka Ksawerego, w serialu „Barwy szczęścia” oraz pediatra Hanna Kalinowska w „Na dobre i na złe”. Przeżycia związane z problemami zdrowotnymi skłoniły ją do ukończenia psychoterapii w Instytucie Psychologii Procesu. Jako psychoterapeutka pracowała w założonym przez siebie Ośrodku Rozwoju i Psychoterapii „Przemiany”.