Krakowski kapelan organizacji kombatanckich AK był kanonikiem seniorem Krakowskiej Kapituły Katedralnej. Rodzina Stanisława Małysiaka została podczas wojny wysiedlona ze Ślemienia w powiecie żywieckim na Zamojszczyznę. Tam Stanisław pracował w młynie i działał w Związku Walki Zbrojnej. W latach 1942-44 walczył w Armii Krajowej pod pseudonimem „Sęp” w 9. Pułku Legionów Ziemi Zamojskiej. W 1944 r. został schwytany i osadzony w obozie w Zwierzyńcu, a potem w Lublinie, skąd uciekł. Kontynuował naukę w gimnazjum w Zamościu, ale 1945 r. uniknął aresztowania przez UB, uciekając do Krakowa. Tu ukończył gimnazjum, teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, seminarium duchowne i przyjął święcenia kapłańskie. W latach 50. ks. Małysiak rozpoczął wieloletnią pracę w Wydziale Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej w Krakowie. Za działalność partyzancką został odznaczony Krzyżem Walecznych w 1989 r. Rok później, na wniosek krakowskiego środowiska żołnierzy AK, został mianowany kapelanem organizacji kombatanckich AK. W 2002 r. uchwałą Rady Miasta Krakowa został odznaczony medalem Cracoviae Merenti.