Poeta, publicysta, założyciel miesięcznika „Śląsk”, poseł na Sejm i wieloletni kierownik literacki Opery Śląskiej w Bytomiu. Tadeusz Kijonka urodził się w Radlinie. Od 1954 roku mieszkał w Katowicach (w dzielnicy Brynów). Sześć lat później ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Nieco wcześniej – w 1955 roku – ujawnił się, jako poeta: w „Trybunie Robotniczej” ukazał się jego tryptyk „Konstantynopol Mickiewicza”. Już za ten debiutancki utwór otrzymał pierwszą nagrodę w studenckim konkursie organizowanym z okazji Roku Adama Mickiewicza. W twórczości m.in. kontynuował idee romantyzmu. Jednak Tadeusz Kijonka został przede wszystkim zapamiętany, jako autor kilkudziesięciu utworów poetyckich osnutych na motywach śląskich. W swoich wierszach często wspominał czas dzieciństwa spędzony w Radlinie. W 2014 roku wydał „44 sonety brynowskie”, poświęcone dzielnicy, w której mieszkał. Ziemia, pamięć i ciało, a także: egzystencja, pochodzenie, wiara i uczucia - to motywy, które najczęściej przenikały się w jego twórczości. - Pisanie dla mnie to jest działalność bezinteresowna, nienastawiona na żaden zysk ani poklask, choć chcę poprzez tę aktywność wyrazić siebie i swoje istnienie - mówił w swoim ostatnim wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”. Dwa lata po sonetach inspirowanych Brynowem ukazał się tom „Słowo w słowo”, pełen smutnych przemyśleń. - One towarzyszą mi od zawsze – twoerdził Tadeusz Kijonka. - Moja twórczość podporządkowana jest zmaganiom z pamięcią, cielesnością i śmiercią. Poza tym w ostatnim czasie zmagałem się z chorobą, która również odcisnęła na mnie swoje piętno. Poza pisaniem Tadeusz Kijonka aktywnie działał na rzecz swojego regionu. W latach 1985-91 był posłem na Sejm IX i X kadencji. W 1992 roku założył Górnośląskie Towarzystwo Literackie i przez 20 lat był jego prezesem. Od roku 1967 do roku 2013 pełnił funkcję kierownika literackiego Opery Śląskiej w Bytomiu. A w latach 1995-2013 był redaktorem miesięcznika społeczno-kulturalnego „Śląsk”. W 2014 roku poeta został uhonorowany specjalną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za „nieocenione zasługi dla kultury polskiej”. Dwa lata później otrzymał tytuł Honorowego Ślązaka, który przyznano mu podczas 26. edycji konkursu „Po naszymu, czyli po śląsku”. W tym samym czasie był też nominowany do „Cegły z „Gazety””, nagrody przyznawanej przez katowicki oddział „Gazety Wyborczej” osobom, promującym śląskie wartości. Wśród wyróżnień, jakie otrzymał Tadeusz Kijonka były też m.in. Nagroda im. Wojciecha Korfantego przyznaną przez Związek Górnośląski (2002), Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2006), oraz Śląski Szmaragd (2012).