Bożena Aksamit

Zawsze bardziej skupiała się na słuchaniu tych skaleczonych niż ocenianiu kaleczących. Pisała przejmujące reportaże i mocne wywiady. Dzielnie walczyła z chorobą. Bożena Aksamit urodziła się w Bolesławcu, a potem przeniosła się do Gdańska, by studiować oceanografię. Po dwóch latach pracy w Zakładzie Morskim IMGW zajęła się grafiką komputerową – nieprzypadkowo, wcześniej pisała programy. Kilkanaście lat pracowała w gdańskim oddziale „Gazety Wyborczej” jako grafik komputerowy. Jednak zdecydowała, by zacząć wszystko od nowa. W czerwcu 2005 r. oświadczyła Piotrowi Głuchowskiemu, wicenaczelnemu trójmiejskiego dodatku „Wyborczej”: „Mam dosyć tej gównianej roboty, masz mnie przenieść na etat dziennikarski”. Duże formy pisała najpierw w tandemie z Głuchowskim, po jego przenosinach do warszawskiej redakcji publikowała w magazynowym wydaniu trójmiejskim, wreszcie w „Dużym Formacie”. Jej reportaże i wywiady ukazywały się także w „Magazynie Świątecznym Gazety Wyborczej”, „Wysokich Obcasach” i „Wysokich Obcasach Extra”. Poruszała tematy trudne, kontrowersyjne, wymagające często kilkutygodniowego, a nawet i kilkumiesięcznego śledztwa dziennikarskiego. „Miała nadmiarową ilość współczucia. Dlatego też najczęściej pisała o krzywdzie. O dzieciobójczyniach, seksualnie wykorzystywanych nastolatkach, dzieciach pozostawionych przez emigrujących za pracą rodziców. Zawsze bardziej skupiała się na słuchaniu tych skaleczonych niż ocenianiu kaleczących – wspominała Ewa Wieczorek, redaktorka „Wysokich Obcasów”. Bożena Aksamit była autorką książki o legendarnym liniowcu - „Batory. Gwiazdy, skandale i miłość na transatlantyku” (2015). Potem, wspólnie z Głuchowskim, rozpracowywała gdański gang sutenerów. Ich teksty w „Wyborczej" i książka „Zatoka świń” (2016) poskutkowała aresztowaniem głównego stręczyciela, a autorom przyniosła nagrodę MediaTory. W tym czasie już chorowała. Przed galą rozdania nagród jej stan się poprawił. Żartowała ze sceny, że skoro udało się pokonać nowotwór, to pokonają też – czytaj: spowodują skazanie – trójmiejskich alfonsów. Proces ludzi z „Zatoki świń” zaczął się na przełomie 2018 i 2019 r. Wcześniej Bożena Aksamit opublikowała swój najsłynniejszy – i ostatni – reportaż „Sekret Świętej Brygidy”. Ujawnienie seksualnych przestępstw prałata Henryka Jankowskiego było ogólnopolskim wstrząsem. W połowie sierpnia 2019 r. do księgarń trafiła ostatnia książka, której była współautorką – „Uzurpator” o księdzu Jankowskim.

Zdjęcie profilowe: Albert Zawada / Agencja Gazeta