Józef Żurek
Wspomnienie
Mieszkaniec wsi Czarnowo w powiecie toruńskim był najstarszym Polakiem. Józef Żurek miał małą maturę, co w jego środowisku nie było częste. Pracował w rodzinnym gospodarstwie, początkowo wspierając rodziców, od 1936 r. samodzielnie. Walczył w kampanii wrześniowej. Po bitwie nad Bzurą dostał się do niewoli, został wywieziony do Niemiec. Najpierw trafił do obozu jenieckiego, potem był robotnikiem przymusowym. Po zakończeniu wojny wrócił do domu. Był jednym z założycieli Ochotniczej Straży Pożarnej w Toporzysku. W 1978 r. przeszedł na emeryturę. W 2009 r. został promowany na stopień porucznika WP w stanie spoczynku. W 2016 r. Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych odznaczył go medalem „Pro Patria”. Został też odznaczony przez marszałka województwa medalem Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis. Józef Żurek do końca swoich dni zachował trzeźwość umysłu i dobrą kondycję. „Przede wszystkim nigdy w życiu się nie objadałem. Bardzo lubiłem zupy, niezbyt wiele jadłem mięsa. Zawsze starałem się szanować ludzi i żyć z nimi w zgodzie” - mówił „Gazecie Pomorskiej”.