Dziennikarz, społecznik, syn gorliwego komunisty, w drugiej połowie życia był działaczem opozycyjnym. Antoni Zambrowski, syn Romana, działacza komunistycznego, późniejszego członka Biura Politycznego PZPR, dzieciństwo spędził w ZSRR. Po przyjedzie do Polski w 1945 r. maturę zdał w 1951 r. w warszawskim Liceum im. Reytana. Jako aktywista Związku Młodzieży Polskiej został wysłany na studia do Moskwy - w latach 1951-56 studiował ekonomię na Uniwersytecie im. Łomonosowa. Uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Po powrocie do kraju uczestniczył w protestach podczas Października ’56, brał udział w zjeździe, na którym powstał Związek Młodzieży Socjalistycznej. Zambrowski wraz z innymi członkami ZMS protestował przeciwko zamknięciu przez władze komunistyczne jesienią 1957 r. tygodnika „Po Prostu”. W 1958 r. wstąpił do PZPR. Od 1960 r. pracował w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Kadr Kierowniczych przy KC PZPR, potem na Wydziale Ekonomii UW. Za krytykę polityki partii wobec Kościoła po liście biskupów polskich do niemieckich w 1966 r. został wydalony z partii i wyrzucony z pracy na Uniwersytecie. W marcu 1968 r. jego ojciec z powodu żydowskich korzeni został wydalony z partii i odesłany na emeryturę, a wobec Antoniego wysunięto fałszywy zarzut zorganizowania wiecu studentów. W lutym 1969 r. został skazany na dwa lata więzienia za szkalowanie państwa polskiego na podstawie absurdalnie dobranych cytatów. Po zwolnieniu z więzienia pracował w Centralnym Laboratorium Optyki. Od 1976 r. współpracował z KOR-em i Towarzystwem Kursów Naukowych. Po pierwszej pielgrzymce Jana Pawła II do Polski w 1979 r. działał w akcji „Chrystus w środkach przekazu społecznego” - zbierał podpisy wiernych pod apelem o transmisję mszy w radiu i telewizji. Do „Solidarności” wstąpił we wrześniu 1980 r. Po 13 grudnia 1981 r. był internowany w Białołęce. Współpracował jako dziennikarz z prasą emigracyjną. W latach 1988-89 pracował jako stróż na budowie metra. W czasie kampanii wyborczej do Sejmu i Senatu w 1989 r. był asystentem wyborczym Jarosława Kaczyńskiego. Zatrudnił się jako bibliotekarz w „Tygodniku Solidarność” kierowanym przez Tadeusza Mazowieckiego, a gdy pismo przejął Jarosław Kaczyński, Zambrowski został dziennikarzem. Publikował także w „Ładzie”, „Nowym Świecie” czy „Gazecie Polskiej” . W 2006 r. został oznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.