Wybitny adwokat, obrońca opozycjonistów w procesach politycznych, praktykę adwokacką prowadził od 1969 r. Bronił m.in. członków opozycji demokratycznej po 1976 r. W czasie stanu wojennego zaangażował się w działalność Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Uwięzionym, w którym działała również poetka Barbara Sadowska. 12 maja 1983 r. jej syn Grzegorz Przemyk został zatrzymany przez Milicję Obywatelską za to, że – świętując zdaną maturę – szedł boso po placu Zamkowym w Warszawie. Został pobity w komisariacie. Zmarł dwa dni później. To m.in. Maciej Bednarkiewicz reprezentował Sadowską podczas procesu, który był propagandową farsą zmontowaną przez gen. Czesława Kiszczaka i wspartą propagandą Jerzego Urbana. Jako winnych śmierci Grzegorza Przemyka wskazano wtedy nie milicjantów, ale załogę karetki pogotowia, która przyjechała, by Przemyka ratować i przewieźć do szpitala. Władze uknuły również intrygę przeciwko mec. Bednarkiewiczowi. Został oskarżony o próbę kupienia informacji, która była tajemnicą państwową. Aresztowano go na pół roku. Zwolniono w 1984 r. z zastrzeżeniem, że jeśli będzie próbował bronić w jakimkolwiek procesie politycznym, zostaną mu odebrane uprawnienia adwokackie. Po śmierci Barbary Sadowskiej Bednarkiewicz doprowadził do wznowienia śledztwa i skazania milicjanta, który uczestniczył w pobiciu Grzegorza Przemyka. W III RP mec. Bednarkiewicz był także posiłkowym oskarżycielem w procesie w sprawie masakry na Wybrzeżu w 1970 r. Reprezentował również abp. Józefa Michalika w procesie o krytykę ideologii gender. W latach 1989-95 był prezesem Naczelnej Rady Adwokackiej. Był posłem na Sejm X kadencji z list Komitetu Obywatelskiego (1989-91). Dwukrotnie był członkiem Trybunału Stanu (1991-93 oraz 1997-2001).