Mieczysław Kaczanowski

Kaczanowski ukończył polonistykę, potem pracował m.in. w „Głosie Szczecińskim”. Po raz pierwszy w 1968 r. usłyszał hasło „Prasa kłamie” wykrzyczane przez protestujących studentów. Zabolało go to. Od 11 lat pracował w popularnym wtedy, szczególnie na prowincji, tygodniku „Wiadomości Zachodnie”. Pisał reportaże o ludzkiej krzywdzie na linii władza – obywatel. Po Sierpniu '80 zaangażował się w działalność opozycyjną. W stanie wojennym Kaczanowski musiał odejść z pracy, jak inni „negatywnie zweryfikowani” dziennikarze. Wśród nich była też jego żona Danuta. Kaczanowscy, aby przeżyć, założyli gospodarstwo rolne. Włączyli się w działalność podziemnej „Solidarności”. Mieczysław Kaczanowski uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole ds. prasy, radia i telewizji. W 2015 r. opublikował książkę „Igraszki z historią” – najszczersze jak dotąd szczecińskie wspomnienia ze świata peerelowskich mediów. Powiedział wtedy w rozmowie z „Gazetą Wyborczą”: „To nie były łatwe czasy dla dziennikarstwa, ale i wtedy, jak ktoś chciał, mógł zachować się przyzwoicie. To jest aktualne do dzisiaj”.