Trzykrotny olimpijczyk i najwszechstronniejszy zawodnik w historii polskiej szermierki. Z sukcesami bił się we florecie, szabli i szpadzie. Był zawodnikiem Marymontu Warszawa i czterokrotnym mistrzem Polski we florecie pomiędzy rokiem 1959 a 1969, wicemistrzem w szpadzie (1959, 1961) i wicemistrzem w szabli (1963). Uczestniczył w trzech olimpiadach: w Rzymie (1960), Tokio (1964 - srebro w drużynie floretowej) i Meksyku (1968 - brąz w drużynie floretowej). W 1959 r. w Paryżu został mistrzem świata juniorów w szabli. Dwukrotnie był mistrzem świata seniorów: we florecie – Turyn 1961, drużynowo w szpadzie – Gdańsk 1963. Został wybrany na najlepszego polskiego sportowca 1963 roku w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. Parulski, z zawodu adwokat, w 1986 r., po zakończeniu kariery sportowej, założył fundację Gloria Victis wspierającą byłych sportowców, których karierę przerwała kontuzja i którym nie wiodło się po zerwaniu ze sportem. W latach 1989-92 był prezesem Polskiego Związku Szermierczego (potem prezesem honorowym), łącząc to stanowisko z funkcją wiceprezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Wielokrotnie odznaczany, pośmiertnie otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.