Jacek Śniegocki ps. „Czek”

Powstaniec warszawski, lekarz, był pomysłodawcą i pierwszym dyrektorem bydgoskiego Centrum Onkologii. Jacek Śniegocki urodził się w Łomży, szkołę powszechną ukończył podczas okupacji w Warszawie. W 1940 r. wstąpił do Szarych Szeregów. W kwietniu 1942 r. gestapo aresztowało go w domu, w którym mieścił się skład broni. Przewieziony do więzienia na Pawiaku uciekł z grupą więźniów przeznaczonych do zwolnienia. W 1943 r. został żołnierzem 9. kompanii dywersyjnej zgrupowania „Żywiciel”, jednocześnie uczył się na tajnych kompletach. W powstaniu warszawskim walczył na Żoliborzu. Dwukrotnie ranny na fortach, w chwili kapitulacji przebywał w szpitalu powstańczym. Z Warszawy wyszedł z ludnością cywilną. Ostatnie miesiące okupacji spędził w Zakopanem. Po wojnie przeprowadził się z matką do Szczecina, gdzie w 1947 r. zdał maturę. Zaczął studia medyczne w Gdańsku, a ukończył (w 1952 roku) w Szczecinie. Po studiach osiedlił się w Bydgoszczy, gdzie w szpitalu im. Jurasza został asystentem na oddziale chirurgii. Tam uzyskał specjalizację i zainteresował się onkologią. W regionie brakowało specjalistycznego ośrodka leczącego nowotwory, więc zainicjował utworzenie takiego oddziału w szpitalu im. Jurasza. Udało się to już w 1962 r., dzięki angielskiej fundacji Sue Ryder, która przekazała na ten cel drewniany pawilon. Śniegocki (już jako dyrektor szpitala) zorganizował tam pierwszy w Bydgoszczy oddział onkologii. W tym samym czasie w suterenie szpitala powstał oddział rentgenoterapii, a dwa piętra wyżej chirurgia onkologiczna, której dr Śniegocki został ordynatorem. Po przenosinach szpitala im. Jurasza do nowych budynków szpitala XXX-lecia PRL (obecnie szpitala Uniwersyteckiego nr 2) dr Śniegocki, jako wicedyrektor ds. onkologii, nadal dbał o pozyskiwanie specjalistycznego sprzętu i wybudował pawilon do naświetlań bombą kobaltową. W 1983 r. rozpoczęła się budowa Regionalnego Centrum Onkologii – dr Śniegocki został dyrektorem szpitala w budowie. Po jej ukończeniu (1986) był pierwszym dyrektorem centrum - do 1991 r. Za pracę dla rozwoju onkologii dr Śniegocki został odznaczony m.in. Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zawsze powtarzał jednak, że najważniejszym dla niego odznaczeniem jest Krzyż Armii Krajowej za udział w powstaniu warszawskim.